Countdown!

Het aftellen is begonnen! Over vier weken begint het echt! My year as an exchange student in the US.

Ik heb wat (nuttige/spannende) informatie verzameld, dus ik dacht… Waar heb ik dit blog voor? Precies! 

Mijn vluchtinformatie is binnen! Ik vlieg 31 juli om kwart over zeven vanaf Schiphol naar New York, via London. Na vijf dagen in NY, de introductie week, vertrek ik 4 augustus naar Natchez, MS!! Ik vlieg via Dallas en dan naar Alexandria in Louisiana, waar ik opgehaald zal worden. Het is dan een klein stukje rijden naar Natchez. Super veel zin in!

Ik kreeg van John en Theresa al foto’s binnen van mijn toekomstige kamer en eigen badkamer + jacuzzi, tja wat zal ik zeggen… Ik hoef niet ‘back to nature’, laten we het daar maar op houden… Vanaf mijn balkon zie ik uit op de groene omgeving, prachtig! Alles is al klaar voor wanneer ik kom, how sweet! Na een weekje om te wennen begint mijn school, so excited! Ik heb op maandag een Orientation voor alle seniors en woensdag begint het dan echt, de eerste lesdag. 

Zaterdag 27 juni ben ik naar de laatste bijeenkomst van STS geweest. Er werd van alles nog over ons jaar verteld en over de prep course in NY. Ook waren er allemaal returnees die net thuis waren en die over hun ervaringen gingen vertellen. Super leuk om te horen en het maakt me des te meer klaar om te vertrekken. Er was tijd om je laatste vragen te stellen en je kon praten met andere exchange students, leuk om van elkaar de plaatsing te horen. Het is heel verschillend, zo kun je een beetje vergelijken met elkaar hoe ‘goed’ je zit. Ik ben ook al mensen tegengekomen die met mij op 31 juli naar NY vliegen, leuk! 

Het was een leuke dag en ik heb dan uiteindelijk het t-shirt en de hippe rugzak ontvangen, ik ben zeker niet teleurgesteld. (Ik zal even een foto invoegen van de complete look, zo kun je me voortaan herkennen.) Dankzij alle leuke verhalen en mensen die ik heb gesproken kan ik zeggen dat ik zeker klaar ben om te vertrekken, ik heb er heel veel zin in!

Ik heb ook nog het US Consulate Amsterdam bezocht i.v.m. mijn visum. De afgelopen maand was er een storing met het uitprinten van de visums in Amerika, het was een wereldwijd probleem. Ik kreeg als status op de site te horen dat ik al mijn documenten kon opsturen naar het consulaat, ik hoefde dan niet voor een persoonlijk gesprek te komen… Dit had STS nog nooit meegemaakt, het was even wat gek. Ik kreeg na een tijdje een mail met de vraag of ik toch naar Amsterdam kon komen om fingerprints te laten maken, kon ik er toch nog heen. Dit heb ik vrijdag 26 juni gedaan, kon ik mijn rij-skills mooi even oefenen in het drukke Amsterdamse verkeer, haha. Het ging allemaal prima, ik was de enige in het hele gebouw samen met de beveiliging of course. Voor het korte gesprekje, waar ik even op moest wachten, werd me medegedeeld dat ik niet moest schrikken van een alarmsignaal, er zou een emergency drill plaatsvinden. Nou na een minuut was het zover, het alarm ging af en de rolluiken gingen langzaam omlaag. Mijn arme vaderfiguur, die buiten stond te wachten, kreeg een hartverzakking haha. Het hele gebouw werd afgesloten en ik werd verzocht om te hurken en bij de ramen weg te blijven, ik deed natuurlijk in uiterste concentratie mee. Nou dat was snel weer klaar en ik werd bedankt voor mijn deelname. Mijn visum is toegewezen en wordt binnenkort naar mijn huis verstuurd, dat is de mooie kant van dit ‘spannende’ verhaal. Ik hoop dat jullie op het puntje van de stoel gezeten hebben, ik heb de spanning proberen op te bouwen...

PS. Mijn vader is in levende lijve in Leeuwarden gesignaleerd, don’t worry.          

PSPS. Er is een grote stap gezet, de laptop heb ik officieel omgezet in English (U.S.), het was tijd.

Dit was alles wat ik te melden had, ik denk dat de volgende post vanuit een ander land geschreven zal zijn… We shall see!

Love,

Viola